İnsanoğlu barış ister, barış dolu bir yaşam arzu eder.
Çünkü barış hayata anlam katar.
Barış hayatı güzelleştirir.
Barış için çatışmanın, savaşın, olmaması şarttır. Ancak yeterli değildir.
Bir yerde çatışmanın, savaşın olmaması, orada barışın olduğu anlamına gelmez.
İnsanın aynı zamanda güven içinde, refah içinde, adalet ve eşitlik içinde yaşaması da lazım.
Herkes insan haklarından faydalanmıyorsa orada barış yoktur.
Herkes insanca yaşayamıyorsa orada barış yoktur.
DOMATESLE, BİBERLE, ETLE BARIŞMAMIZ LAZIM
Bu 1 Eylül gününde ülkemiz için barışın bu boyutuna dikkat çekmek istiyorum.
Bu anlamdaki bir barış için, barışmamız gerekenleri açıklıyorum:
Bizim acilen domatesle, biberle, etle barışmamız lazım.
Halkımızın büyük bir kısmı, domatese, bibere, ete erişemiyor,
İstediği kadar alamıyor, gerektiği kadar yiyemiyor.
DOMATESLE, BİBERLE, ETLE GÖZ GÖZE BİLE GELEMİYORUZ
Çünkü fiyatları cep yakıyor, can yakıyor.
Vatandaş dertli, esnaf daha dertli. Esnaf, “taneyle alışveriş arttı” diyor.
“Vatandaş 1 kilo domates alamıyor” diyorlar.
“Yarım kilo et alabilenler şimdi 100 gram 200 gram alıyor” diyorlar.
Sebze meyve mevsimindeyiz, fiyatların ucuz olması lazım.
Ülkemizin güzel bir iklimi var. Cam eksen cam bitecek toprakları var.
BARIŞ İÇİN KÖYLE, KÖYLÜYLE, ÇİFTÇİYLE MASAYA OTURMAMIZ LAZIM
Buna rağmen, sebzeye, meyveye, ete, uzaktan bakıyorsak, tarlaya dönmemiz lazım. Ahıra girmemiz lazım.
Domatesle, biberle, etle barışmak için köyle, köylüyle, çiftçiyle masaya oturmamız lazım.
Domatesle, biberle, etle barışın formülü tarlada fabrikada üretim kamuda dürüst yönetimdir.
Dünyamıza ve ülkemize barış egemen olsun. Silahlar sussun, çatışmalar dursun.
Yoksulluk olmasın, hiçbir çocuk yatağa aç girmesin, kadınlar öldürülmesin.
Ormanlarımız yok edilmesin, derelerimiz kurumasın, bu dileklerle barış gününü kutluyorum.
