CAHİLLİK ÇOK GÜZELDİ !..
PrintHaber Tarihi : 08.07.2021 01:38
Yazar Sedat OLCA'nın kaleminden
Televizyon hayal bile değildi,
Gazete bile bizim için lükstü ve tarihide hiç önemli değildi!
Öyle saf cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!..
Dışarıda kar...
Ama odun ve kabuk sobamız içten içe öyle yanıyor ki ve üzerinde demir maşa ve maşanın üzerinde ekmek dilimleri. Bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu...Sucuk lükstü, ne pastırmamı !!. Yumurta lezzetli.
Ekmek her zaman ekmek gibi. Denizde balıklar bize küsmezdi! Midyenin paslı tenekedeki lezzeti ve zevki!..Geceleri denize giren kadınlar bizim namusumuzdu! Yürürken yolun karşı tarafından yürürdük ! ONLAR ANAMIZ VE BACILARIMIZDI ! ÖYLE YETİŞTİRİLDİK VE ONLAR EVLİYKEN "YUFKACIYA BÖREKÇİYE" KAÇMAZDI ! kurban olurum onlara. Ya şimdi TV lerde nasıl kaçılacağı öğretiliyor ve alkışlanıyor !...
Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım...
Dışarıda kar...
İçeride kanaat...
İçeride huzur...
Televizyon yoktu.
Gazete de bulursak !
Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna tav olurduk.
Kestane közlemek büsbütün bir gecenin mutluluğuydu.
Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar... Hele Trabzonspor maçları kritiklerine rahmetli babaanem bile katılırdı! Çünkü A.Akerde gol olunca gol sesini hemen hemen her mahalleden duyardık...
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma
dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası...
Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret
kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı. Çay da kokardı... Domates de...Gülmeyin ama ter bile güzel kokardı !... Bütün bu güzelliklere, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu! Hemde veresiye!..
Dışarıda kar...
İçeride huzur...
Ne güzel cahildik.
Mutluluğun resmini çiziyorduk.
ÇÜNKÜ SAHİP OLDUKLARIMIZ ( para, mal, mülk) BİZE SAHİP OLAMIYORDU !.. PARANIN VE MENFAATİN SATIN ALAMAYACAĞI İNSANLARDIK !.. PEKİ NE OLDU BİZE?..ATALARIMIZIN TAHSİLİ BİLE YOKTU!..AMA BİZ ÜNİVERSİTE OKUDUK ! OKUDUKÇA ...........!
Evet aklınıza gelen !...
Sedat Olca
